Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
bezekâr — (F.) [ رﺎﮐ ﻩﺰﺑ ] 1. günahkar. 2. suçlu … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
BEZEKÂR — f. Suçlu, günahkâr … Yeni Lügat Türkçe Sözlük